ترانس ایزوله قطعه ای الکتریکی است که با واسطه یک میدان مغناطیسی ، دو مدار الکتریکی را از هم ایزوله می نماید، بدین معنی که مابین دو مسیر انرژی هیچ اتصال اهمی وجود ندارد و در نتیجه در خروجی ترانس شرایط الکتریکی ورودی بر قرار نمی باشد (ارتباط نول با زمین وجود ندارد). این عمل ترانس ایزوله موجب می شود که در خروجی دستگاه ، ولتاژ مورد لزوم موجود باشد ولی به علت عدم اتصال به زمین، در مواقع اتصال ، اختلاف پتانسیل بالا با زمین صفر منظور شده و جریانی از اتصال عبور نمی کند و در نتیجه برق گرفتگی اتفاق نمی افتد.

ترانس ایزوله اکثراً در مکانهای که به علت وجود انرژی الکتریکی و رطوبت زیاد امکان اتصال اتفاقی ما بین کاربر و زمین وجود دارد ، مورد استفاده قرار می گیرد(مانند اتاقهای عمل).

مورد استفاده دیگر ترانس های ایزوله جلوگیری از عبور جریان های DC می باشد و می تواند در صورت ورود شوکهای صاعقه، از عبور ولتاژ زیاد صاعقه به مدار مصرف کننده های حساس جلوگیری نماید.